استراتژی های مدیریت دانش

استراتژی مدیریت دانش در هر سازمان با توجه به تمرکز آن بر نوآوری یا کارایی در سازمان متفاوت خواهد بود و به ساختار های متفاوتی نیاز است. بطور کلی می توان دو نوع استراتژی مدیریت دانش در سازمان ها تعریف کرد:

1- استراتژی صریح سازی:

در این استراتژی هدف، افزایش کارایی در سازمان و تمرکز بر فرآیندها می باشد.

2- استراتژی شخصی سازی:

این استراتژی، نوآوری و تمرکز بر افراد حاضر در سازمان را دنبال می کند.

انتخاب و اجرای موفق یک استراتژی صحیح به ساختار سازمان و عوامل متعدد دیگری از جمله میزان انعطاف در اجزای ساختاری، نحوه تقسیم و تفویض وظایف، شیوه های کنترل و نظارت، شیوه های آموزش و میزان بکارگیری فناوری اطلاعات در سازمان بستگی دارد.

تفاوت های مدیریت دانش و مدیریت اطلاعات

در اغلب موارد مدیریت دانش و مدیریت اطلاعات، به جای یکدیگر استفاده می شوند اما این دو موضوع با یکدیگر تفاوت دارند. بخصوص زمانی که با داده های حجیم مواجه باشیم این تفاوت ها بیشتر خود را نشان می دهند اما بطور کلی میتوان گفت:
1- تمرکز مدیریت اطلاعات بر تبدیل داده ها به اطلاعات است اما مدیریت دانش به تولید دانش از اطلاعات و ایجاد خرد توجه دارد.
2- مدیریت اطلاعات بیشتر در مورد مقدارها صحبت می کند اما مدیریت دانش درباره چگونگی، چرایی و چه کسی می باشد.
3- مدیریت اطلاعات با آمار و داده های ساخت یافته و ساخت نیافته سر و کار دارد اما مدیریت دانش با دانش آشکار و پنهان مواجه است.
4- هدف مدیریت اطلاعات سازماندهی، تحلیل و بازیابی اطلاعات است اما مدیریت دانش به اندوخته های ذهنی افراد و فرآیندهای استخراج و انتشار آن ها می پردازد.
این تفاوت ها بیشتر به ماهیت اطلاعات و دانش برمی گردد. آنچه مسلم است اینکه مدیریت اطلاعات زیرساخت استقرار مدیریت دانش در سازمان ها می باشد.