از زمانی که اولین اس ام اس ها رد و بدل شدند و هیجان ارسال یک متن از طریق دستگاه تلفن همراه همه را فرا گرفت، سالها گذشته است. حالا دیگر پیامک از جنبه احوالپرسی و سرگرمی خارج شده و موارد مصرف جدیدی پیدا کرده است. امروزه سرویس های بانک ها، تامین امنیت ورود کاربران، تبلیغات، مسابقه و بسیاری کارهای دیگر با پیامک انجام می شود.
اما چند وقتی است ، این پیامک ها آسایش را از عالم و آدم می گیرند. گاهی نصفه شبها می آیند ، گاهی با محتوای سخیف و سطحی مخاطب را نشانه می روند و گاهی هزینه ای به گردن مخاطب می گذارند. کم نبوده از این دست پیامک ها با محتوای " برای اطلاع از سرنوشت خود عدد 1 رو بفرست . هر پیامک 100 تومان " . پیام هایی که حتی قابلیت بلاک شدن هم ندارند و شعور مشترکان تلفن همراه را به بازی می گیرند.
اما چرا همین پیامک که در کشورهای دیگر کاربردهای خوبی برای آن تعریف شده و گره از کارها باز می کند ، در کشور ما بلای جان مشترکین تلفن همراه شده؟ چرا پای هر تکنولوژی که به میان ما باز می شود، بعد از مدتی سوهان روح می شود . از کامپیوتر و اینترنت و شبکه های اجتماعی گرفته تا همین پیامک ؟ آیا ایراد از ماهیت این سرویس هاست یا فرهنگ ما در استفاده از این ابزارها مشکل ساز می شود؟
